top of page
Foto van schrijverStoppelenburg

Boek: Noem mijn naam | Leven met de dood van een kind


Hoe ga je verder na het verlies van een dierbare?

Op 11 oktober geeft rouwdeskundige Daan Westerink in Uitvaartcentrum Lekkerkerk een lezing over rouw. (u kunt zich hiervoor aanmelden op onze Facebook pagina)

In boeken worden vaak woorden van troost geschreven die het verlies dragelijk zouden kunnen maken. Maar hoe doe je dat na het overlijden van een kind? Het derde boek dat Daan samen met Marinus van den Berg schreef, is opgedragen aan de ouders van overleden kinderen. Met woorden van troost. Met een warm pleidooi om de namen van overleden kindjes te blijven noemen want “De naam noemen doet pijn, niet noemen nog meer pijn.”


Op haar website vertelt Daan vertelt over dit boek:

Op 24 september 2016 verscheen mijn laatste boek: ‘Noem mijn naam. Leven met de dood van een kind’, dat ik samen met Marinus van den Berg schreef. We schreven het boek na onze vele gesprekken met ouders, grootouders, broertjes en zusjes van overleden kinderen. We vertellen hun ontroerende en dappere verhalen in deze bijzondere bundel vol troostende teksten.

Het is belangrijk dat ouders en grootouders ondersteund worden door een betrokken omgeving, die contact blijft zoeken en de namen blijft noemen van de kinderen, groot en klein, die gemist blijven worden. Daardoor blijven zij aanwezig, worden de sporen van de liefde voor overleden zonen en dochters zichtbaar.

Maar niet alleen de namen van overleden kinderen mogen genoemd blijven worden door de omgeving. Noem mijn naam roept ook op om broers, zussen, ouders, grootouders, vrienden, partners van overledenen aan te spreken. Ik vertaal dat als ‘kom bij me langs, pak mijn hand, neem me mee.’

Juist in tijden van verlies heb je je vertrouwde omgeving zo nodig. Nabestaanden willen gezien worden, aangesproken worden, gehoord worden. Kom dus dichterbij, voel je uitgenodigd, wees niet bang of voorzichtig. Je aanwezigheid is zo gewenst. Het is jammer als door misverstanden families en vrienden uit elkaar groeien en door onmacht of conflicten het contact verwatert, of definitief verbroken wordt.

Het gaat er niet om wat je zegt tegen ouders van een overleden kind (en de eventuele grootouders en broertjes of zusjes), het gaat er om dat je er bent.

Naast onze verhalen bevat het boek gedichten die deskundigen als Manu Keirse, Claire van den Abbeele, Johan Maes, Riet Fiddelaers-Jaspers en Jan Kerkhof Jonkman uitzochten. Zij vertellen ook waarom zij tot hun keuze kwamen. Marinus van den Berg en ik schreven zelf nieuwe gedichten voor deze bundel.

NB: Na de lezing is het mogelijk om een boek van Daan te kopen.

Σχόλια


bottom of page