Of je na je overlijden begraven of gecremeerd wordt, is een persoonlijke keuze. De meeste mensen hebben een duidelijke voorkeur en delen deze met hun naaste omgeving of leggen het vast in een wilsbeschikking of testament. Als je geen uitgesproken voorkeur hebt of deze niet bekend is, beslissen de nabestaanden na je overlijden of je begraven of gecremeerd wordt. Overigens is er nog één andere keuze: je kunt je lichaam na overlijden ter beschikking stellen aan de wetenschap. De drie opties zijn vastgelegd in de Wet op de lijkbezorging. In deze blog vertellen we je welke verschillen er zijn tussen begraven en cremeren.
Begraven of cremeren?
Veruit de meeste Nederlanders kiezen voor de optie begraven of cremeren. Jarenlang was begraven de standaard in ons land. Pas sinds het begin van de vorige eeuw vonden de eerste crematies plaats. Inmiddels kiest grofweg twee derde van de Nederlanders voor een crematie.
Er zijn een aantal dingen handig om te weten:
- Als een overledene is begraven, kan deze later alsnog worden gecremeerd. Omgekeerd kan de as die overblijft na een crematie, worden begraven.
- Met de as van een overledene kun je verschillende dingen doen: bewaren in een asbus of urn, verdelen onder nabestaanden, verstrooien, bijzetten in een graf of speciaal aangewezen plek op een begraafplaats, begraven of uitvoeren naar het buitenland.
- Je mag as van een overledene niet zomaar overal uitstrooien, hier zijn regels aan verbonden. Op speciaal daarvoor aangewezen strooivelden bij crematoria en op open zee is het sowieso toegestaan. Als nabestaanden zelf een plek in gedachten hebben, moet daarvoor toestemming worden gevraagd aan de betreffende gemeente.
- Na de crematie wordt de as nog een maand bewaard door het crematorium. Nabestaanden mogen de as van hun dierbare pas na deze termijn ophalen (tenzij eerder speciaal toestemming wordt gegeven). De reden hiervoor is dat justitie in de tussentijd eventueel nog de as kan onderzoeken op zaken die wijzen op een niet-natuurlijke doodsoorzaak.
- Cremeren is in veel gevallen (iets) goedkoper dan begraven. Dit heeft vooral te maken met de kosten voor een begraafplaats en grafsteen.
- Het is niet verplicht om een grafsteen te plaatsen bij het graf van een overledene.
- Natuurbegraafplaatsen zijn in opkomst: hier kan het lichaam of de as van de overledene in een natuurlijke omgeving worden begraven.
Andere opties
Op dit moment zijn er, volgens de Wet op de lijkbezorging, geen andere zogenaamde manieren van lijkbezorging dan begraven, cremeren of een lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap. In de toekomst kan dit nog veranderen door de ontwikkeling van allerlei nieuwe technieken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan:
· Resomeren – oplossen van het lichaam onder hoge druk in een warme loogoplossing, waarna verpulverde botresten overblijven.
· Promesseren of cryomeren – bevriezen van het lichaam om het vervolgens te vriesdrogen, waarna korrels overblijven.
· Ecoleren – met elektriciteit wordt het lichaam omgezet in een biologisch poeder, dat verstrooid of begraven kan worden.
· Veraarden of composteren – het lichaam van de overledene wordt getransformeerd tot voedzame aarde. Dat proces neemt ongeveer 40 dagen in beslag en gebeurt bovengronds.
Meer weten over de verschillen tussen begraven en cremeren? Plan een vrijblijvend gesprek in om kennis te maken en je wensen vast te leggen.